Bazı an’lara yalnızca yaşayarak hak ettiği değer verilir. Bazı an’ların ise saklanması gerekir. Ve belki de en değerli an’lar, üzeri yeterince tozlanmış olanlardır.

Yıllar önce babamın depoya kaldırdığı analog kamerasını bulduğumda, 23 yıllık bir inzivanın ardından üzerindeki tozu müthiş bir merak duyarak sildiğimi hala hatırlıyorum. İlk filmimi yerleştirip kameranın kapağını kapattığımda farkında olmadan kendim için yeni bir kapı aralamış oldum. Bugüne dek biriktirdiğim onca anı, çektiğim onca kare, tozlu bir depoda küçük bir merakla doğmuş oldu.

Zamanla bu merak, ciddi vakit ayırdığım bir hobiye dönüştü. Bu süreçte çeşitli filmler ve kameralar kullanarak fotoğraf’ı tam anlamıyla tanıdım. Film almak, yıkatmak ve tarama yaptırmak için uğradığım birkaç lokal vardı. Beklentilerim yükseldikçe bu lokaller taleplerimi karşılamakta zorlanmaya başladı. İstediğim filmleri bulamamak en büyük dertlerimden biriydi.

Arayışlarla, telefonlarla, maillerle geçen vaktimin ardından ani bir kararla Japonya’ya gitmek üzere bilet aldım. Yorucu bir süreçten geçiyordum. Biraz uzaklaşmak biraz da Japonya’daki film kültürünü tanımak adına heyecan verici bir deneyim olacaktı bu.

Japonya’da analog fotoğrafçılığa nasıl sahip çıkıldığını görmek beni şaşırtmanın ötesinde, motive eden bir şey oldu. Analog’a, sahip olduğu değeri burada, Türkiye’de de göstermem gerektiği konusunda sorumluluk hissettim. Ve bu his, Lumié Film’in kuruluşunda etkili oldu.

Bu kültürü doğru ve eksiksiz yaşatabilmek için bugün artık Lumié Film var. Burası, yalnızca bir mağaza değil; aynı tutkuya sahip olan, merak duyan herkesi ortak bir noktada buluşturan bir oluşum.

Lumié Film — yaşanan an’lar için.